“İhtilalin acı sütüyle emzirildiğimiz günlerdi, 1980 darbesi”
“Biz avluların içinde mutlu insanlardık, mutlu çocuklardık.”
“Nenem derdi ki: “Kızım Hristiyanlar gitti milletin bin bereketi gitti”. ”
“Benim televizyonum, bilgisayarım, kitabım nenemdi.”
“Yüreğimiz yanıyor; bu kent böyle olmamalıydı, bu kente dokunulmamalıydı.”
“Anılar, o örülmüş duvarın arkasında; harabe, önünde diz çöktüm, yıkıldım orada kaldım.”
“Şimdi nereye gidelim, şimdi derdimizi ancak Dicle’ye dökelim.”
Fotoğraflar
Bilişsel Harita
Görüşme Notu
1954 yılında Diyarbakır’da Sur’da memur bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geliyor. 6 aylıkken annesini kaybediyor. Anneannesi onu büyütüyor. Ninem dediği anneannesi hayatını dolduran zenginleştiren bir kaynak oluyor
Yazar ve şair bir öğretmenle sohbet ediyoruz. Bize hem Diyarbakırı hem Sur’u büyük bir aşkla ve incelikle anlatıyor.
Sur’u, avlulu evleri, günlük yaşamı bütün ayrıntılarıyla anlatıyor. Kullanılan eşyalar, gündelik yaşamın küçük detayları, Diyarbekir ağzı ile söylenişleri, peynir çeşitleri, sofraya konanların çeşitleri, yapılışları, hazırlanışlarını, bulaşık yıkama kurutma biçimleri bir dinleti gibi akıyor. Hamam günlerinden, söz nişan ve düğünlere, piknik ritüellerine kadar yol yordamlarından tabirlerine kadar bize aktarıyor.
Kitaplarını da okumak arzusu ile bitiyor bu anlatı da.
Anahtar Kelime / Tag / Index
Bu görüşmeyi referans vermek için DOI