Görüşme Notu

Diyarbakır, Sur doğumlu. Kent ve mekan bağlamında, yaşadığı kenti ve mekanı geçmişin ve bugünün bilgisi, hafızası ve kimliği ile hem kişisel hem de mesleki anlamda çok iyi kavramış, buna hayatını adamış bir kadın.

Arkeolog. Bölgede çeşitli kazı ve yüzey araştırmalarına bilfiil katılmış, kent hafızası ve kültürü alanında önemli ve kolektif işler gerçekleştirmiş. Bölge insanını ve doğasını iyi tanıyor. Köy ve kentte yore ve kent halkıyla birlikte çalışmış, farkındalık yükseltmeye çalışmış ve önemli anlamda başarmış bir kadın.

Çok çalışkan, kendi deyimiyle “işkolik”. Dirayetli, kararlı ve inatçı. Bunu ailedeki kadınlardan ninesinden, annesinden aldığını belirtiyor. Çocukluğunda babasıyla arası çok daha iyiyken yetişkin bir kadın olduğunda annesinin rolünün farkına varıyor.

Annesiyle babası geç dönemde ayrılıyorlar ve kızkardeşi, annesi ve kendisi yeni bir ev ve yaşam kuruyorlar.

Sürülüyor. KHK’lanıyor. Ancak asla ödün vermiyor. Sürgünü Kabul etmiyor. KHK onu belki maddi anlamda zora sokmuş olabilir onu yıldıramıyor. O halen kent için çalışmalarına devam ediyor.

Bu notu onun beni çok etkileyen sözlerini alıntılayarak bitirmek isterim: “Bu nedenle böyle evet, çok büyük bir haksızlık. Ama tek değildim. Yani yüz binler aynı haksızlığa uğradı. Ben tek değilim. Dolayısıyla böyle ahlayıp vahlamadım hiçbir zaman. Yapacak bir şey yok yani. Biz bunu yaşıyoruz. Bu bir gerçek. Toplumsal gerçeğimiz. Önemli olan yaşam için olası temel ihtiyaçlarımızı karşılayacak yolları bulmak ve yine üretmenin yollarını bulmak. Üretirken kendimizi, kendi yolumuzda tekrar ilerlemek için gereğini yapmak yani. Başka da bir şansımız yok. Yapacağız. Biz böyle bir ülkede yaşıyoruz. Bizi koruyan bir devletle yaşamıyoruz. Ne yazık ki.”