“Bir etek muhabbetinden okuldaki hocalarımın çok rencide edici sözleri oldu.”
“Mahalleden çıkıp biraz daha farklı insanlarla tanıştığında farklı fikirlerle de karşılaşmış oluyosun.”
“Üniversiteye ilk gittiğimde çok şaşırmıştım, çok farklı çevrelerden çok farklı hayatlar görüyosun…Benim asıl aydınlanmam, üniversitede oldu.”
“İşe gidiş gelişlerimde her otobüs yolculuğum biraz olaylı geçiyo. Karşılaşmak istemediğin pek çok şeyle karşılaşıyosun…Annem her otobüse bindiğinde yanında iğne taşıyodu.”
“Tacize uğradığın zaman hem karşındakini, hem ordakileri hem de toplumu ikna etmen gerekiyor sanki.”
“Eski mahallemde çok rahat dışarı çıkabiliyodum, yürüyebiliyodum.”
“Ankara iyice grileşti bana göre..Kızılay benim için artık çok tehlikeli bir yer. Kendimi asla güvende hissetmiyorum.”
Fotoğraflar
Görüşme Notu
19 Mayıs 2020 günü çevrimiçi görüşme yapıldı.
25 yaşında, gecekondu mahallesinde çocukluğu geçmiş, üniversite mezunu ve şu an işsiz. 3 abisi var. Baba memur, anne ev kadını. Artık Ankara’nın merkezine epey uzak olan TOKİ konutlarında oturuyor annesi ile birlikte.
Pandemi nedeniyle görüşmeyi çevrimiçi yaptım. İnternet bağlantısının zayıflığı nedeniyle sorularımı yinelemek durumunda kaldım ve bazı yerlerde görüşmecinin sesini iyi alamadım. Diğer çevrimiçi görüşmede de hissettiğim benzer şeyleri hissettim. Yüzyüze bir görüşmenin daha sıcak olabileceğini düşündüm. Ancak görüşmeci yüzyüze bir görüşmede ekran karşısında olduğu gibi rahat hissetmeyebilirdi benim aksime. Çünkü görüşme isteğinde bulunduğumda oldukça heyecanlandı ve kendisini rahat ifade edemediğine ilişkin kaygısını benle paylaştı. Buna rağmen görüşme esnasında olabildiğince rahattı ve hikâyesini anlatmaya istekliydi.
Gecekondu mahallesinde büyümüş. Her ne kadar sol/sosyalist grupların olduğu ve mahalle sakinlerinin çoğunluğunun Alevi olduğu bir mahalle olsa da mahallenin yine de kültürel bakımdan muhafazakâr yanını vurguluyor ve bu yanın, çocukluğunun davranışlarını ve kavrayışını etkilediğini anlıyorum anlatımından.
4 kardeşin en küçüğü ve üçüncü çocuktan 14 yıl sonra dünyaya geldiği için kardeşlik ilişkileri açısından fazlaca ortak deneyime sahip değil.
Görüşmeci hikâyesini anlatırken geçmişteki olumsuzluklara olumlu yaklaşıyor ve koşullar itibariyle anladığını vurguluyor geçmişi. Özellikle çocukluğun geçtiği mahalle deneyimleri üzerine daha öncesinde düşündüğünü anlıyorum. Her ne kadar bir gecekondu mahallesinde yetişmiş olsa da esasında gecekondu kültürünün artık bitmeye yüz tuttuğu yıllara denk geldiğinden ve sonrasında binaya taşındıklarından mahalle hikâyesi oldukça sınırlı. Bununla birlikte belki de gecekondu mahallelerinin tam da arafta kaldığı bir dönemin çocukluğunu ve ilk gençliğini dinledim. Hani ne o eski güçlü politik karakterini taşıyan gecekondu mahallesi ne de kolektif anlamda bir mahalle kültürünün kaldığı bir mekan ve ilişkiler toplamı. Bu anlamda, görüşmecinin çocukluğu ve ilk gençliği de arafta kalmış gibi. Ne tam bir “gecekondu bebesi” olabilmiş ne de “Ankara bebesi”. Bu nedenle asıl kendisiyle üniversitedeyken karşılaşıyor gibi ve “bir aydınlanma yaşadığımı söyleyebilirim” diyerek bu karşılaşmayı duru bir şekilde anlatıyor.
Görüşmeci, gecekondu yıkıldıktan sonra TOKİ’ye taşınma süreçlerini anlatırken ve yeni mahallenin özelliklerinden bahsederken yakın dönemin TOKİleşme ve muhafazakârlaşma özelliklerini de bir miktar anlatmış oluyor. Bununla birlikte Ankara’nın otobüslerinde, sokaklarında yaşadığı deneyimlerden bahsederek bir kentin dönüşümünün sonraki aşamasını da genç bir kadın olarak resmediyor. Diğer görüşmelerde olduğu gibi bu genç görüşmeci de ülkeden gitmek istiyor, Türkiye’de yaşamak istemiyor.
Anahtar Kelime / Tag / Index
Bu görüşmeyi referans vermek için DOI