“Babam, annemle en ufak bir tartşmalarında eve o gün para bırakmadan giderdi.”
“Türkiye sosyalist hareket erkeklik konusunda özellikle 12 Eylül öncesinde sınıfta kalmış bir harekettir, hala da büyük eksiklikleri var.”
“Bir ara şeyi yaşayım: acaba ben çalışmasam mı? Hem dışarıda çalışmak hem de gelip annemle aynı işleri yapmak..ben okumasam mı diye düşündüm.”
“AKP iktidarı gittiğinde büyük oranda Enes’lerin, Büşra’ların ben isimde kalacağını düşünüyorum.”
“Kadın kadına olduğumuzda birbirimizi yurt belliyoruz ve daha rahat konuşuyoruz. Eksik söylemekten, yanlış söylemekten çekinmiyoruz.”
“Biz şurdaki saksıdaki üç tane karanfile kıyamıyoruz, o gencecik 20 yaşlarındaki insanlara nasıl kıydılar?”
“Hem katledildik hem ihraç edildik.”
“Türk ve Sünni kökenliyim, rahatıma bakabilirim. Ama vicdanım rahat değil.”
“Çalışıyoken bi anda çalışmıyosun, evdesin, hiç paran yok, bi gelirin yok..ve birine bağımlı olma duygusu gerçekten çok kötü.”
“Düzenli bir işim varken eve kapandım, bir anda işsiz kaldım, sürecin belirsizliğini yaşıyorum.”
“Pandemi sürecinde biz duymadığımız kadar şey duyduk, binalardan gelen bağırış çağırış sesleri duyduk. Sürekli kavga gürültü oluyo evlerde, kadın çığlıkları..”
“Kendi hayatıma dair çok uzun zamandır bir güvenim, bir umudum yok açıkçası.”
Fotoğraflar
Görüşme Notu
Öğretmen, 40 yaşında, evli, 1 çocuğu var. 3 kız kardeşler. Mesleğinden KHK ile ihraç edilmiş ancak sendikal faaliyetlere devam ediyor. Politik bir işçi ailesinin içine doğuyor. Baba Antep’te et balık kurumunda hamal olarak çalışıyor. Erken bir zamanda Antep merkeze göç etmelerine rağmen köy ile ilişkileri hiç bitmiyor. Haftasonu, yaz tatili, bayramlar coşkuyla bekleniyor köye gitmek için.
Politikleştikçe evde karşı çıkılan, yaptıkları reddedilen bir baba oluyor. Bir yandan örgütlenirken bir yandan da özgürleşme çabası sürüyor. Köy öğretmenli onun açısından bir dönüm noktası. Çok şey öğrendiği bir süreç. Köyde geçen yıllarını coşkuyla anlatıyor. Siyasetin içine doğduğu için öğretmenlik sürecinde de oldukça doğal akışı içinde bir örgütlenme deneyimi içinde olmuş. Sendikalardaki ve politik örgütlerdeki erkek egemen yaklaşımları vurgulaması açısından dikkat çekici. Geçmişle şimdi arasında bir mesafe kat edildiğini düşünmekle birlikte hala eril aklın sendikalarda ve politik örgütlerde egemen olduğunu ifade ediyor. Kendisi de dahil kadınların kadın meclislerinde kendilerini ifade ettiklerini ancak karma toplantılarda konuşmadıklarını anlatıyor. Hikaye zamanla politikleşen bir kadının deneyimlerinden çok zaten siyasetsiz bir hayat yaşayamayacak olan bir kadının deneyimlerini ve gözlemlerini yansıtıyor. Harici, dışsal olanın deneyimlenmesi değil politik olma; bilakis içerde ve sürekli olanın yaşanması olarak anlaşılıyor hikayede.
Politik deneyimler kadar aşklar da var hikayede ve esasında yine politik olandan hiç de uzak değil bu deneyimler. Hikayenin her parçası birbiriyle oldukça içiçe ve süreklilik barındırıyor.
KHK ile işinden ihraç edilmenin özellikle kadınlar üzerindeki etkilerinden, bir de bunun üzerine pandeminin yansımalarından hikayede çokça bahsediliyor. İki defa eve kapanmak durumunda kalan bir kadının hikayesi: ihraçla birlikte yaşadığı işsizlik ve pandemi ardarda eve kapatıyor.
Bir kent olarak Antep’in yapısından, dönüşümünden ve kadınlar için anlamından, kadınların kent deneyimlerinden bahsedilmesi hikayeyi diri tutan, bize bağlamı güçlü bir şekilde hissettiren taraflarından biri hikayenin. Bu nedenle Bizim Antep Hikayemiz var bu hikayede de, tıpkı diğer Antep hikayelerinde olduğu gibi..