“Sürekli kardeşimle beni ayırırdı, aşırı derecede çok seviyordu, annem oğlunu”
“Dört dörtlük bir hayatım olmadı.”
“Bazen insanın hatırlamak istemedikleri ya da fazlasıyla hatırlamak istedikleri olur.”
“Kurtulma gibi bir şeydi evlilik, o dönem için.”
Fotoğraflar
Görüşme Notu
Görüşmeyi telefonla gerçekleştirdik. Görüşmecim 43 yaşında, lise mezunu. Evli ve iki çocuğu var. İzmir, Kemalpaşa’da yaşıyor.
Annesi çalıştığı için çok erken yaşlardan itibaren ev işleri yapmaya, kardeşiyle ilgilenmeye ve yemek yapmaya başlıyor. Çocukluk yıllarından itibaren ailesinin erkek kardeşiyle onu ayırdığını, özellikle annesinin erkek kardeşini daha çok sevdiğini hatırlıyor.
22 yaşında evleniyor, evliliği bir kurtuluş, stresli hayatından bir çıkış yolu olarak görüyor. Ancak beklediği gibi olmuyor.
Eşi iş kazası geçirdikten sonra, bir fabrikanın yemekhanesinde çalışmaya başlıyor. Mutfağa olan merakı ve becerisi ona yeni bir iş fikri veriyor. Evden yemek yaparak çalışmaya başlıyor, sipariş alıyor, ayrıca bahçesinde yetiştirdiği çiçekleri satmaya başlıyor.
Yereldeki bazı kadın topluluklarıyla tanıştıktan sonra çevresi genişliyor. Bu sayede hem işini genişlettiğini hem de dünyaya daha olumlu bakmaya başladığını aktarıyor bize.