İlk görüşmelerimiz. Diyarbakır’da şehrin dışında eskiden mesire alanı olan ormanlık ve daha tepede bir yeni yerleşim yeri. Villalardan oluşan birkaç site var. Onlar da bu süreçte taşınmışlar. Korunaklı ve uzak belki seslerin bile ulaşamayacağı bir yer. Bahçeli villalar. Diyarbakır da o yöredeki pek çok şehirde olduğu gibi kentsel konutların geniş olduğu bir şehirdir. Kocaman mutfaklar, salonlar, geniş odalar ve en az 3 – 4 oda. Şehir içinde ise elbette kocaman geniş balkonlar. Villalar da öyle geniş ferah fezan. İstanbul’dan gidince bu ister istemez dikkatinizi çeker. Oysa bunlar hani şu malum orta sınıflar içindir. 

 

38 yaşında Iğdır’da dünyaya gelmiş. Çok hoş bir kadın 30larınnın sonunda. Sportif neşeli kendine güvenli. Doğunun başka küçük bir şehrinden gelmiş. Tarih öğretmeni. Rahat konuşkan sohbet için iş birliğine yatkın. Ev ortamındayız çaylar ve kekler, rahatlatan bir ortamdayız.

İki erkek çocuğu annesi. Kocasına düşkün onu önemsiyor. Hayatında önemli bir yeri olduğunu hatta kişisel gelişimi ve dönüşümünde çok önemli yeri olduğunu düşünüyor. 

​

Dinle kurduğu ilişki, inanan ve iman eden birinden, bir ateiste dönüşümü, kendi hikayesinin ana anlatısını oluşturuyor. Her şey sanki bu ana omurga üzerinden belirleniyor. Mahremini açmıyor. Kendi hikayesine daha çok toplumsal olaylar ve dönüşümler eşlik ediyor.