“Ben şimdi dönüp bakınca, çok muhafazakarlaştığımı hissediyorum. O zaman çok daha açık fikirliydik.”
“Çok acı oldu yani Beyoğlu'nu kaybetmek. Orası benim bayağı mahallemdi.”
“2000'lerden sonra başladı herhalde; böyle rahatsız hisseder olduk.”
“Yani sürekli alan kaybediyoruz sanki. Önce bir yerlerde sıkışıyoruz. Ondan sonra oraları da kaybediyoruz.”
“Bağımsız bir yayıncılıktan söz edilemez artık Türkiye'de. Maalesef böyle.”
Fotoğraflar
Bilişsel Harita
Görüşme Notu
1970 İzmir doğumlu. İlk çocuk, bir erkek kardeşi var. Birbirini severek evlenmiş solcu bir anne babanın çocuğu.
Güzel bir kadın ama küçüklükten itibaren güzel olmanın önemli olmadığı düşüncesiyle büyümüş. Suçluluk, vicdan, sorumluluk duyguları çok güçlü ve bunları hep taşımak durumunda kalmış. Ama bir o kadar da kendi istediklerini yapmakta kararlı olduğunu gösteren bir hikayesi var.
Anlatırken kimi zaman zorlandı bunu dile de getirdi.
İyi okullarda okumuş iyi bir eğitim almış
Üniversite için İstanbul’a geliyor. Evden kaçmak uzaklaşmak istediğini üzerinde hep çok baskı olduğunu bunun nedenini anladığını ama kendini bundan özgürleştirmek istediğini söylüyor.
Çok yüksek bir mekân ve kent bilinci var. İstanbul’un değişim dönüşüm serüvenini ciddiye alıp yükünü taşıyacak kadar. Mekanları, alanları nasıl kaybettiğimizin hüznü anlatıya taşındı.
Son dönem medya dergicilik serüvenini de hikayesi ile birlikte takip etmek mümkün.