“İstanbul güzeldi insandık orada çok sevgi doluyduk hiç kötü bir şey yaşadığımı hatırlamıyorum”
“Babam zaten inşaat işçisiydi yetemiyordu yetmiyordu. Biz bunun bedelini çok ağır ödedik 4 kardeş olarak okuyamadık doğru düzgün… bu koşullarda da okuyunca çıkınca bir şey olamıyorsun fabrikada işçi oluyorsun.”
“O gün bugündür ben işçiyim.”
“Orada insanlık dışı bir çalışma olduğunu fark ettim hem onursal olarak insani anlamda onur kırıcıydı.”
“Yaparım, ben işçi olmaya geldim çapak almaya geldim diyorum… geçmişim zaten işçilik.”
“Hatta dinci bir arkadaş cami hocasına gidip üye olmak sendikaya caiz midir diye sorup ondan sonra gelip üye olan bir arkadaştı.”
“8 Mart günlerini programlayan, moderatörlük yapan, konuşmalarını yapan bir kız haline geldim. Örgütlü, fenomen bir kızım artık, ben.”
“İşte oradan çağırıyorlar bir de işçi tiyatrosusun işçiler yapmış gaza geliyorsun, yürü!”
“Aziz Nesin oyununda ağaç olmaya razıyım. Tiyatroyu seviyorum ve hayatım boyunca bırakmayacağım.”
“İşte ne zaman o oyuna çıksam bu kolye boynumda.”
“Aynı anda gelip gidiyoruz işe ama geliyorum ben hem işçiyim hem ev kadınıyım hem eşim yani her şey bana bakıyor.”
Fotoğraflar
Görüşme Notu
1981 yılının Ekim ayında İstanbul’da ikiz olarak dünyaya geliyor. 5 kardeşin ortasında 3. Ve 4. olarak dünyaya geliyorlar.
Babası inşaat işçisi, ev hep kalabalık; dede, hala, teyze ve çocuklar. Çok yoksulluk var, neşeli bir çocukluk var, iyi insanlar var. Çok neşeli ve canlı anlatısıyla sıkıntı ve dertleri de bir çırpıda anlatıveriyor. “Çocukluğum biraz ezik geçti ama hep mutlu olmaya da çalıştım”, diyor.
İlkokulda İstanbul’un kenarında İstanbul sanayi havzasında bir yere taşınıyorlar ve İstanbul sevgi ve özlemle anlatılır oluyor.
Çocukken yaz tatillerinde tekstil atölyelerinde çalışmaya başlıyor. Lise biter bitmez de fabrikalarda çalışma hayatı başlıyor.
İkiz kardeşi ve küçükleri üniversitede okusun diye çabalıyor hatta küçükle birlikte sınava girip kendisi de kazanıyor. Ama çalışmak zorunda olduğu için gidemiyor. Hayat okulundan mezun oluyor.
Cevval, çalışkan bir işçi ve çok erken geliştirdiği sınıf bilinci ile mücadeleyi hiç bırakmıyor, dolayısıyla sendika da hayatının önemli bir parçası.
Evli ve küçük bir kızı var.
Tiyatro hep merakı sevdası olmuş ve sonra bir işçi tiyatrosu kurmuşlar. Emeği kadını ele aldıkları oyunlar oynamışlar ve oynuyorlar. Şimdi bir pandemi arası olmuş.
Anahtar Kelime / Tag / Index
Bu görüşmeyi referans vermek için DOI